Door Mariette v Leeuwen
2 oktober 2017
IJzersterke leraren in het speciaal onderwijs mogen geen uitstervend ras worden. Alle goede voornemens van passend onderwijs ten spijt: de inzet van het speciaal onderwijs is meer nodig dan ooit. Daarom pleit ik voor meer waardering voor de bijzondere vakbekwaamheid van leraren in het speciaal onderwijs. En meer aandacht voor het schrijnende tekort aan leraren.
Ik zal open zijn. Ik vind het een uitzonderlijk voorrecht om bestuurder te zijn binnen het speciaal onderwijs, waar maatwerk geleverd wordt voor leerlingen met bijzondere onderwijsbehoeften. Elke dag kom ik in aanraking met bijzondere, bevlogen leerkrachten. En met leerlingen waarvoor wij het verschil kunnen maken.
Ons werk in het speciaal onderwijs, daarbij ben ik als bestuurder maar een hele kleine speler, doet er werkelijk toe. Het verschil tussen wel of niet naar school kunnen of wel of geen opleiding tot een passende baan vinden. Het verschil tussen weinig perspectief en een duurzaam perspectief. Het verschil tussen niet mee tellen of zelfs niet aangekeken worden door de maatschappij, of er actief onderdeel van uit maken.
Elk kind dat baat heeft bij speciaal onderwijs en waar wij bijdragen aan het plaveien van een pad naar hun goede toekomst, is absolute winst. Winst voor het kind in het bijzonder, maar ook voor de samenleving. Het belang van maatwerk in het onderwijs wordt onderschat en de opgave waarvoor onze leerkrachten elke dag staan nog meer.
Ons succes of falen en daarmee dat van onze leerlingen, valt of staat bij de inzet en betrokkenheid van onze leraren. Maar laten we eerlijk zijn: hoe aantrekkelijk is het om bij ons in het speciaal onderwijs te werken? Sinds het intreden van het passend onderwijs lijkt de heftigheid van de problematiek van leerlingen toegenomen.
Naast verbaal geweld is fysiek geweld helaas geen uitzondering meer. Dit leidt tot situaties waarbij de veiligheid van de leerling zelf, medeleerlingen en de leerkracht in het geding komen. En toch blijven toch onze leerkrachten bevlogen en actief op zoek naar oplossingen. Voor een aantal van hen voelt het als werken in een ondergewaardeerd duivels dilemma.
En toch staan zij iedere dag weer vol overgave en passie voor de leerlingen en hun perspectief. Al kunnen ze tenminste voor één leerling het verschil te maken. Dit lijkt wel het intro van een b-keuze bouquetreeks, voor zover die categorie bestaat. Toch zit ik er niet ver naast met deze typering.
Elke dag zie ik matrozen hozen in een lek schip. Hoeveel makkelijker is het om de biezen te pakken en de veilige haven van het regulier onderwijs of het MBO te kiezen bijvoorbeeld? Niet dat het daar een vetpot is, maar daar hebben ze op zijn minst minder sores en wordt hun werk vaak beter gewaardeerd. Niet alleen financieel, maar ook door leerlingen, ouders en maatschappelijk gezien.
Voor ons als organisatie wordt het elke dag moelijker om kwaliteit te leveren met een tekort aan medewerkers. We werken met man en macht onze leerlingen de continuïteit en veiligheid te kunnen bieden waar zij zo naar snakken.
Het is nog steeds niet vanzelfsprekend dat onze leerkrachten beloond worden naar inzet. Nee, zij moeten genoegen nemen met een primair onderwijs salaris, terwijl ze wiskunde geven op een school voor voortgezet speciaal onderwijs. Dat vraagt veel didactische vaardigheden maar is pedagogisch ook een puzzel met 1000 stukjes. Met als uiteindelijke doel de leerlingen met een diploma te laten uitstromen, zodat zij meer kansen krijgen om een prettige toekomst op te bouwen.
Het speciaal onderwijs is een niche. Te klein om een deuk in een pakje boter te slaan maar ook te groot om onze inzet en resultaten te negeren. Ik verlang geen podium. Ik verlang slechts dat onze leerkrachten niet langer ondergeschikt zijn aan andere docenten. Dat er oog is voor het perspectief dat zij bieden aan leerlingen met ingewikkelde problematiek die vaak al veel scholen van binnen hebben gezien.
Momenteel vind ik erg spannend om vooruit te kijken. De leraar in het speciaal onderwijs lijkt een uitstervend ras. Alle goede voornemens van passend onderwijs ten spijt: de inzet van het speciaal onderwijs is meer nodig dan ooit. De leerlingen die we binnen krijgen komen niet tot leren in een reguliere setting. Deze leerlingen schreeuwen om onze expertise en die wij door schaarste maar mondjesmaat kunnen bieden.
Dit systeem stevent af op een schrijnend faillissement. Als we niet gisteren beginnen met het koesteren van ons goud, onze medewerkers, dan staan we straks als toeschouwer aan de kant terwijl de maatschappij de rekening gepresenteerd krijgt.
Is het dan echt te laat vraagt u zich wellicht af? Is dit een bestuurder die op het scheiden van de markt nog even een punt moet maken? Nee, het is niet te laat. Het is een alarmbel die rinkelt. Ik ben een gepassioneerde bestuurder die u vraagt de ogen te openen.
Waardeer ons speciaal onderwijs gelijk aan het regulier onderwijs. We bieden (voortgezet) onderwijs met op maat gesneden extra’s: maatwerkonderwijs. Zie voor welke worstelingen het speciaal onderwijs staat. De krantenartikelen liegen niet. De toegenomen agressiviteit en complexiteit binnen onze scholen maakt dat wij als acrobaten alle ballen hoog moeten houden.
Dat doen we met passie voor deze leerlingen, maar we zouden graag meer mensen vinden die zich samen met ons in willen zetten voor deze leerlingen zodat we echt verschil kunnen maken. Het verschil voor de leerlingen, voor u en voor onze medewerkers.
Ik roep op voor meer aandacht voor het speciaal onderwijs. Meer waardering voor de bijzondere competenties van de leerkrachten in het speciaal onderwijs, betere salarissen en aandacht voor het schrijnende tekort aan leraren.
Ben jij het eens met bestuurder Mariëtte van Leeuwen? Teken dan de petitie. En deel onze online campagne. #ijzersterk #soisookpo #vsoisookpo
#ijzersterk
Investeer nu in leraren op het speciaal onderwijs voordat het te laat is.
disclaimer | privacyverklaring | cookies | copyright © 2019 iHUB Alle rechten voorbehouden.
4 oktober 2017 om 10:26
Mariette
ik ben erg blij dat je zo duidelijk stellning neemt in deze.
Bedankt voor je blog
4 oktober 2017 om 15:11
Dag Jan, bedankt voor de positieve reactie. Ik zal morgen via mijn twitteraccount mariettevl de blog ook plaatsen met de hashtag #soisookpo Ik hoop dat de organisatie helpt het bericht te verspreiden via social media.
4 oktober 2017 om 18:55
Weet uit eigen ervaring hoe intensief het werken in het speciaal onderwijs is en hoe gemotiveerd de mensen die deze taak op zich nemen.
het op 'gewone' basisscholen opvangen van deze kinderen zorgt ervoor dat twee partijen tekort komen: de kinderen zonder- en die met hun beperking terwijl de laatste groep op het speciaal onderwijs de juiste aandacht en ondersteuning krijgt. Moet echt veranderen: wat dat betreft was het 'vroeger, lees nog maar enkele jaren terug, zo slecht nog niet.
5 oktober 2017 om 07:01
Ik waardeer de leerkrachten van het speciaal onderwijs zeer en hun vaardigheid om maatwerk te bieden. Ik ben echter fel tegenstander van het systeem van speciaal onderwijs scholen. Ik ben blij dat dankzij de verenigde naties en de huidige demissionaire regering iedereen recht gekregen heeft op inclusief onderwijs. Ik hoop dat alle scholen hun verzet hiertegen snel staken en dat samenwerkingsverbanden het personeel van alle speciale scholen ambulant in gaan zetten in de reguliere scholen om daar maatwerk te bieden: https://youtu.be/S-xWAXKiCcY
10 oktober 2017 om 07:47
Ijzersterk verhaal en als praktijkdocent (oa) metaal, moeten we het ijzer smeden als het heet is.
10 oktober 2017 om 21:46
Geweldig goed beschreven! Ikzelf sociaal pedagogisch medewerker en moeder van 2 kinderen, waarvan mijn jongste dochtertje net gestart is op het SO weet hoe zwaar dit kan zijn en hoe belangrijk goede professionele begeleiding en ondersteuning is voor deze kinderen. Ikzelf heb al een behoorlijk traject met m'n dochtertje bewandeld! Het zijn bijzondere kinderen met specifieke behoeften en ze zijn vooral net als wij allemaal uniek op hun eigen manier! Het kost veel energie en inzet, maar je krijgt er een hoop liefde en voldoening voor terug! Ook zij hebben recht op een eerlijke kans om deel te nemen aan de maatschappij.
Bedankt voor je mooie en oprechte blog.
Groetjes, Sylvia