Door Lotte Westra
5 april 2017
In mei gaat het experiment kindvertegenwoording van start. Er komen met regelmaat klachten binnen bij de Kinderombudsman van kinderen/jongeren die vinden dat niemand naar hen luistert. Dit gevoel niet gehoord te worden doet zich voor in alle vormen van jeugdzorg en onderwijs waar kinderen/jongeren mee te maken kunnen hebben, bijvoorbeeld kinderen/jongeren die uit huis geplaatst dreigen te worden of die in een pleeggezin wonen en waarbij de vraag zich aandient of zij teruggeplaatst moeten worden naar hun ouders. Het recht van het kind om zijn of haar mening te geven is wettelijk geborgd, zoals in het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind.
Echter is de wettelijke verplichting minimaal, en zijn er tal van mogelijkheden om kindvertegenwoordiging te organiseren. De mening van kinderen/jongeren/leerlingen kan op verschillende wijzen worden ingewonnen, zoals door actief uit te vragen door groepsleiders/hulpverlener/leraren, door Shared Decision Making (SDM) of in jongeren-/ cliënten-/ leerlingenraden. Het vergroten van de participatie van kinderen/jongeren in hun eigen zorg- en/of onderwijstraject kan zorgen voor minder frustratie en grotere motivatie. Bij zorgaanbieders kan dit mogelijk resulteren in effectievere hulptrajecten en minder klachten.
Welk vormen en mate van kindvertegenwoordiging leiden tot een door kinderen/jongeren gewenste mate van betrokkenheid bij onderwijs en/of jeugdhulp?
disclaimer | privacyverklaring | cookies | copyright © 2019 iHUB Alle rechten voorbehouden.